Van hout naar staal

De Baltic heeft twee houten masten: massief verlijmd oregon pine, ingepakt in glasmatten en epoxy. Knappe jongen die daar een druppel vocht bij krijgt. Tenzij je er een schroef in draait. En dat is natuurlijk veelvuldig gebeurd.

Want op de mast moet een rail bevestigd worden om het zeil netjes te kunnen hijsen. Ruwe schatting: 200 schroeven. En er moeten blokken en lieren op voor de vallen. Verlichting, antennes, de radar… Kortom, alleen in theorie komt er geen druppel vocht in zo’n mast, de praktijk kan best anders zijn.

Dan nog hoeft dat niet meteen tot problemen te leiden, maar dankzij die glasmatten en de epoxy valt er eigenlijk geen zinnig woord over te zeggen. Wat we wel weten: elke druppel die er binnenkomt, komt er nooit weer uit en vormt dus een potentieel risico.

Vandaar dat we de masten na een kleine 30 jaar gaan vervangen door stalen exemplaren. Ongeveer net zo zwaar (want hol) en niet gevoelig voor houtrot. Je kunt er bovendien alles op vastschroeven wat je maar wilt, zonder je zorgen te maken over vocht. Dat slaapt een stuk prettiger.

update mrt 2019: inmiddels weten we dat er ‘gewoon’ twee bomen op dek stonden, dus niks verlijmd oregon pine… Zodra ze doormidden zijn, gaan we de jaarringen tellen.