zeilen op de "Baltic"

Vanwege het gat in de voorpiek moet de Baltic bij SRF op de kant om de rest van het onderwaterschip te kunnen checken en de tanks en het beton eruit te bikken. Op donderdag 5 december was het zover. Het weer is koud, maar kalm, dus daarover hoeven we ons geen zorgen te maken. “Op de kant” verder lezen

Ondertussen gingen de werkzaamheden aan dek gewoon door. In september kwam de nieuwe kuip in puzzelstukjes bij de werf aan. De platen zijn elders met laser uitgesneden en daarna heeft SRF ze in elkaar gelast.  “De nieuwe kuip” verder lezen

Een van de voorwaarden voor de koop van de Baltic was de kwaliteit van de romp. Een expert en ervaringsdeskundige had ons op het hart gedrukt die vooral goed te checken. En dus deden we dat. We namen het zelfs op in het koopcontract als ontbindende voorwaarde. “Slootwater in de voorpiek” verder lezen

Eindelijk, na meer dan een jaar, wordt er weer iets opgebouwd aan boord. De werf is in juni gestart met het las- en staalwerk en heeft de wind er meteen flink onder. “Ondertussen op de werf” verder lezen

De Baltic had 3 reddingsvlotten aan boord, elk voor 6 personen, zodat je in geval van nood altijd 1 vlot ‘op reserve’ hebt (voor het geval er eentje dienst weigert). Ieder jaar moet de fabrikant de vlotten checken en keuren. “De reddingsvlotten: opgeblazen” verder lezen

De Baltic is een schoener. Voor wie niet nautisch opgeleid is: bij een schoener is de achterste mast (de grote mast) hoger dan de voorste (de schoener mast). Een schoener is erg populair bij wie vooral snel wil varen, waarbij uiteraard ook de rompvorm, de hoeveelheid zeil en de wind een rol spelen. “Schoener of ketch” verder lezen

Op een frisse zaterdagochtend, ergens in februari, staat hij ineens op de kade: Evert Verkerk. Wij kennen zijn naam alleen uit de verkoopbrochure van de Baltic – “ontwerp: Evert Verkerk” – maar hebben geen adres of telefoonnummer. Wel de nodige vragen.

En nu klopte hij zomaar aan. “Bezoek van Evert” verder lezen

Op dag 1 wisten we al dat het teakdek op het dak van de salon eraan zou moeten geloven. “Staal op hout (of andersom), dat gaat fout”, zegt men, dus wij namen het zekere voor het onzekere. Na 30 jaar zou het teak sowieso wel aan vervanging of een grondige opknapbeurt toe zijn. “Het mastgat” verder lezen

Inmiddels hebben we het schip ruim zeven maanden. Twee daarvan brachten we op Spitsbergen en in Noorwegen door, al zeilend als crew op een tallship. De overige vijf stonden in het teken van de Baltic. Schoonmaken, opruimen, overjarige meuk weggooien, muurtjes ontmantelen, deuren in de opslag zetten. Dat werk. “Keuzes” verder lezen