De tuinslang hangt in de watertank. Wij staan in de kombuis en kijken gespannen naar de kraan. ‘Zou er water uitkomen?’ ‘Doet de pomp het wel?’ ‘Staat de afsluiter open?’ ‘En hoeveel liter moet er in een tank zitten voordat de pomp überhaupt water kan aanzuigen?’ Voor het eerst in twee jaar is er weer drinkwater aan boord van de Baltic.
In februari 2020 stonden we in het ruim van het schip, dat toen nog helemaal leeg was. Met een lat, een touwtje en een rolmaat in de hand waren we aan het uitdenken hoe groot de nieuwe, kunststof watertanks moesten worden. De ene tank moest tussen het aanvaringsschot en de voorste mast komen, de andere daarachter, met ertussenin ruimte voor aansluitingen, afsluiters en pompen.
‘Als de ballast tot hier komt, met 10 cm beton erop, en als dan daar de vloer van de hutten begint, dan kan de tank 68 cm hoog worden’, berekenden wij. We maakten een paar schetsen, hoopten dat de betonstorters zich aan hun afspraken zouden houden en vonden een bedrijf aan de andere kant van het land dat de tanks kon maken.
Twee maanden later waren ze klaar en half juni werden ze in het ruim getakeld, vlak voordat het dek dichtgelast werd. Daar stonden ze vervolgens een maand of vijf te wachten, ingepakt in plastic, balancerend op een paar houten balken. Totdat het straalwerk helemaal klaar was en de tanks op hun definitieve plek gezet konden worden, netjes ingepakt in Armaflex en met nieuwe spantjes eroverheen gelast.
Met lege tanks voeren we naar Deventer en daar begon de puzzel van koppelingen, leidingwerk en afsluiters. Begin mei zat alles op z’n plek, was de pomp geïnstalleerd en konden we de tanks gaan vullen. In twee uur tijd liepen de tanks vol met 2000 liter water en kwam de Baltic meteen een paar centimeter lager in het water te liggen. Vanaf nu kunnen we gewoon de kraan in de kombuis weer open draaien als we een kop koffie willen zetten.
We hebben voor HDPE-tanks gekozen omdat we voorgoed af willen zijn van roestende tanktops, condenserende zijkanten (op onbereikbare en onzichtbare plekken) en het om de zoveel jaar cementeren van de binnenkant, wat nodig is om de drinkwaterkwaliteit in een stalen tank op peil te houden.
Onze kunststof tanks hebben een wanddikte van 15 mm en zijn inwendig versterkt, zodat ze de waterdruk aan kunnen wanneer ze vanaf hoogte gevuld worden. Behalve aansluitingen voor het vullen, beluchten en aanzuigen van water, is er ook een mogelijkheid om later een watermaker aan te sluiten op de tanks, zodat we zelf drinkwater kunnen maken uit zeewater wanneer we lang onderweg zijn.
Wat leuk weer van jullie gelezen te hebben