De Baltic had 3 reddingsvlotten aan boord, elk voor 6 personen, zodat je in geval van nood altijd 1 vlot ‘op reserve’ hebt (voor het geval er eentje dienst weigert). Ieder jaar moet de fabrikant de vlotten checken en keuren.
Dat laatste is – uiteraard – al jaren niet meer gebeurd, getuige het keuringsbriefje en de groene uitslag op de containers. De vlotten zijn inmiddels zelfs zó ver voorbij de tht-datum, dat herkeuren geen zin meer heeft. En dus besluiten we er eentje op te blazen in de tuin, want je wilt wel eens weten hoe dat gaat, zo’n vlot laten ‘ontploffen’.
Op een zaterdagmiddag is het zover. Het vlot blijkt het nog prima te doen en blaast zichzelf in no time op. Binnen in het vlot ruikt het wel tamelijk muf en rubberachtig, maar als het je laatste redmiddel is, ergens midden op de Atlantische oceaan, dan zal niemand daar moeilijk over doen.
Misschien nog wel leuker dan het laten ‘ontploffen’ van het vlot, is het uitpakken van de tas met hulpmiddelen en medicamenten die in elk vlot zit (als het goed is…). We treffen een paar peddels aan (die tevens dienst doen als hoosblik), een luchtpomp, zakjes om regenwater op te vangen, vuurwerk, een spiegeltje om mee te seinen, visdraad en haakjes, scharen, een zaklamp met reservebatterijen en nog veel meer. Genoeg om je een tijdje mee te vermaken, midden op de oceaan (of in de achtertuin).